ای زبان فارسی، ای درّ دریای دَری / ای تو میراث نیاکان، ای زبان مادری
در تو پیدا فَرّ ما، فرهنگ ما، آیین ما / از تو برپا، رایتِ دانایی و دانشوری
کابل و تهران و تبریز و بخارا و خُجند / جمله، ملک توست تا بلخ و نشابور و هری
جاودان زی، ای زبان دانش و فرزانگی / تا به گیتی، نور بخشد آفتاب خاوری
فارسی را پاس می‌داریم، زیرا گفته‌اند / قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری
دکتر غلامعلی حداد عادل
جاودانه باد قامت افراشته زبان فارسی و درود بر فردوسی حکیم که شاهنامه، ایرانی‌ترین آفریده ادبی، را به سخنوران زبان فارسی هدیه کرد. بر ماست که پاسبانان خردمندی برای زبان فارسی، این گنجینه عظیم ادبی و هویتی خود، باشیم.