تدریس در کانون زبان آموزشی فوق‌العاده با ارزش و بسیار موثر است

به گزارش روابط عمومی کانون زبان ایران، موسی‌پور عنوان کرد: معلمی در کانون زبان بسیار ماندگار است و همه کسانی که از این مدرسان مهارت‌های زبانی را فرا می‌گیرند همیشه آنان را به خاطر خواهند داشت و همیشه قدرشناس خدمت بزرگ آن‌ها خواهند بود.

وی ادامه داد: نکته جالبی که این مدرسان با آن سرو کار دارند این است که افرادی به حضور آن‌ها می‌رسند که انتخاب کرده‌اند و تقریبا با اختیار خود برای یادگیری آمده‌اند در نتیجه یادگیرندگانی فوق‌العاده کوشا خواهند بود. این افراد به معلمان فرصت بهتری را می‌دهند تا بهتر بیاموزند و آموزش‌های آن‌ها موثرتر واقع شود.

موسی‌پور در ادامه با اشاره به موضوع برنامه درسی در کانون زبان عنوان کرد: افرادی که به عنوان مدرس در کانون زبان مشغول به تدریس می‌شوند بر اساس برنامه‌هایی کار آموزش خود را دنبال خواهند کرد که این برنامه‌ها به برنامه درسی مشهور هستند. برنامه درسی معمولا آموزش‌گر و آموزش‌گیر را راهنمایی می‌کند که چه کاری را برای چه مقاصدی و با چه محتوایی انجام دهند، این‌که چگونه به ارزشیابی آموزش‌های خود و به ارزشیابی آموخته‌های خود و ... اقدام کنند و اطمینان حاصل کنند آن‌چه را که بنا بوده آموخته‌اند.

وی گفت: تدوین این امور نیازمند طراحی‌های کلان و خرد است، گاهی ممکن است تدوین این که چه چیز آموزش داده شود بسیار ساده به نظر برسند اما در دنیای امروز که تجربیات بشر در این زمینه زیاد و امور آموختی فراوان است، انتخاب این آموختنی‌ها کار نسبتا سخت و مشکلی است. به همین سبب است که به برنامه‌ریزی این امور نیاز داریم، توجه به این که یک نهاد پرمخاطب مثل کانون زبان به چه موضوعاتی بپردازد و چه برنامه‌هایی را داشته باشند را معماری برنامه درسی می‌گوییم.

وی ادامه داد: معماری برنامه درسی کانون یک تصویر بزرگ و کلان را در اختیار می‌گذارد تا هر یک از افراد بدانند که چه به عنوان آموزشگر و یا شاگرد در نهایت به کجا و کدام مقصد حرکت می‌کنند و قرار است چگونه به مقصد دست پیدا کنند. در برنامه درسی کانون زبان تصمیم‌گیری‌های متعددی صورت می‌گیرد، از جمله تصمیم‌گیری در مورد سه مولفه اساسی که در کار آموزش نقش مهمی دارند: برنامه چیست؟ شاگرد کیست؟ معلم چگونه شخصی است؟ سخن از نوعی از بودن است که مورد نظر کانون زبان است، برنامه درسی، معلم و زبان‌آموز سه عنصر سازنده موقعیتی هستند که موقعیت آموزشی است.

موسی پور خاطر نشان کرد: در نسبت‌های این سه گاهی ممکن است که ما اهمیت زیادی به برنامه درسی بدهیم، گاهی برای مدرس ارزش زیادی قائل شویم و گاهی ممکن است به شاگرد اهمیت بیشتری بدهیم. هر کدام از این سه گونه، مدل‌ها و رویکردهای متفاوتی را به وجود می‌آورند، رویکردهایی که ممکن است برای برخی از شما مقبول‌تر از برخی دیگر باشد، معلم محوری حداکثری، محتوا محوری حداکثری و.... این که چگونه تعادلی بین این سه پدید بیاید که مقبول کانون زبان ایران باشد موضوعی است که در این معماری دنبال می‌شود، این که ما چه ترکیبی از این سه مولفه را داشته باشیم که ترکیبی مناسب برای مقاصد کانون باشد.

وی گفت: برنامه درسی برای ما فقط کتاب درسی نیست، بلکه یک کل دربردارندۀ کتاب‌های درسی است که وجه صامت آن است و معلمی که وجه فعال و پویای آن است. یعنی مدرس در این جا به عنوان یک فرد فعال، انتخاب‌گر، تولید کننده، تکمیل کننده و سازنده محتوا برای موقیعت‌های تربیتی و آموزشی است. این معلم محدود به محتوا نخواهد بود. آنچه که ما می‌خواهیم در این معماری کلان به آن بپردازیم این است که ما برنامه درسی را متشکل از معلم و محتوا می‌دانیم.

موسی پور مدرسان را به چهار دسته معمول، شایسته، برتر و متعالی تقسیم بندی کرد و گفت: آن‌چه که حائز اهمیت است این است که حرکت به سمت آموزشگر متعالی راهی است به روی همگان و هر فردی می‌تواند آموزشگر متعالی باشد، اصولا کانون زبان در پی این است که همه مدرسان، آموزشگرانی متعالی شوند. این معلمان در خدمت تربیت نسلی برای زندگی در جهان امروز خواهند بود، معلمی نو شونده خواهند بود که خود را با دستاوردهای جهانی آموزش زبان مجهز می‌کنند و خود را مسئول یادگیری بیشتر برای عمل بهتر قلمداد خواهند کرد و الگو خواهد بود. ما با تدوین برنامه درسی کانون زبان در پی تحقق این معلمان هستیم.